Tag - Dolina Pańszczyca
Dolina Pańszczyca – dolina w polskich Tatrach Wysokich i Tatrach Reglowych będąca bocznym odgałęzieniem Doliny Suchej Wody Gąsienicowej. Dolina ma powierzchnię ok. 5,8 km², długość ok. 6,5 km, Na południu podchodzi pod długą boczną grań Tatr, którą prowadzi szlak Orlej Perci od Skrajnego Granatu przez Buczynowe Turnie aż do przełęczy Krzyżne. Wschodnie zbocza doliny tworzy Koszysta, Rówień Waksmundzka i Suchy Wierch Waksmundzki, zachodnie grań odchodząca od Skrajnego Granatu przez masyw Żółtej Turni i Skoruśniak w widły Suchej Wody Gąsienicowej i Pańszczyckiego Potoku. Dnem doliny płynie Pańszczycki Potok, mający początek na wysokości ok. 1600 m. Potok na znacznym odcinku płynie pod powierzchnią ziemi.
Dolina jest w większości zalesiona, znajduje się w niej młaki: Wyżnia Pańszczycka Młaka, Mała Pańszczycka Młaka i Wielka Pańszczycka Młaka. Wyżej las przechodzi w rozległe piętro bujnej kosodrzewiny rosnącej wśród rumowisk skalnych. Górna część doliny to ułożone skokowo cyrki lodowcowe wysłane moreną ablacyjną. Są to Czerwony Kocioł z Czerwonym Stawem Pańszczyckim i suchy Żółty Kocioł. Wysokogórska część doliny podzielona jest nietypowo (bo w poprzek doliny) ułożonymi grzbietami. Jeden z nich odgałęzia się od Żółtej Turni i kończy Małą Kopką (1793 m), drugi od Waksmundzkiego Wierchu i kończy Wielką Kopką (1855 m). Najwyższą część doliny tworzy wielkie piarżysko zwane Zadnimi Usypami.