Tag - Kopiec Kościuszki

Kopiec Kościuszki – kopiec usypany w hołdzie Tadeuszowi Kościuszce w Krakowie na Wzgórzu św. Bronisławy w dzielnicy Zwierzyniec. Wysokość bezwzględna kopca wynosi 328 m n.p.m. a wysokość względna to 35,5 m. Średnica podstawy to 73,25 m a średnica ściętego szczytu to 8,5 m.

Budowa kopca rozpoczęła się 16 października 1820 r. Naród postanowił uczcić pamięć Kościuszki pomnikiem trwałym a prostym. Uchwałą Senatu Rzeczypospolitej Krakowskiej zdecydowano w Krakowie wznieść symboliczną mogiłę za pomnik dla Naczelnika, z ojczystej ziemi i głazu krajowego, na wzór prehistorycznych, spowitych w legendy krakowskich kopców Kraka i Wandy.

25 października 1823 r. budowę uznano za zakończoną. Komitet Kopca Kościuszki stanął na straży tej narodowej pamiątki i własności, w charakterze zarządcy, konserwatora i opiekuna.

16 czerwca 1860 r. wierzchołek Kopca został zwieńczony kilkutonowym głazem tatrzańskiego granitu przywiezionym znad potoku Bystra w Kuźnicach. Wyryto na nim, przez krakowskiego rzeźbiarza Jana N. Galli, najbardziej lakoniczną a wymowną inskrypcję: „KOŚCIUSZCE”. Pod nim złożono w ołowianej szkatułce Pamiętnik budowy Pomnika wraz z banknotami z okresu Insurekcji i aktem fundacyjnym głazu oraz egzemplarzem krakowskiego „Czasu”, z dnia w którym lokowano i utwierdzono na Kopcu ten głaz.

20 października 1936 r. Kopiec został wpisany do rejestru zabytków i także z tego tytułu podległ ochronie prawnej oraz opiece ze strony państwa, jako: „Kopiec wzniesiony w XIX.w. przez naród polski, ku uczczeniu wielkiego swego wodza i bohatera okresu niewoli Ojczyzny. Kopiec wraz z najbliższem swem otoczeniem zasługuje w pełni na ochronę, jako wyraz uczuć patriotycznych i kultury społeczeństwa polskiego XIX. w.”

W latach II wojny światowej (1939-1945) okupant hitlerowski zamknął wstęp na Kopiec. Planowano zniszczenie Kopca przez jego niwelację ale na szczęście do tego nie doszło.

Już w miesiąc po oswobodzeniu Krakowa od hitlerowskich Niemców Komitet Kopca Kościuszki rozpoczął działalność. Rok 1946 ogłoszono Rokiem Kościuszkowskim. Nowa władza PRL chętnie przyznawała się do Kościuszki. Wykorzystywała jego demokratyzm i program uwłaszczenia chłopów w swej demagogicznej propagandzie.

Ulewne deszcze na początku lata 1997 r. spowodowały gwałtowną erozję stoków Kopca Kościuszki. Na znacznych połaciach skarp pojawiły się spękania, obrywy i osuwiska mas ziemi. Bruk ścieżek spękał a w znacznej mierze ścieżki zostały całkowicie zdewastowane. Platforma widokowa na szczycie Kopca wyraźnie przechyliła się w kierunku północno-zachodnim. Wydział Nadzoru Budowlanego uznał stan Kopca za stan katastrofy budowlanej. W celu ratowania wzgórza powołano Komitet Honorowy Ratowania Kopca Kościuszki, który zbierał pieniądze na remont. 5 grudnia 1999 roku rozpoczęła się odbudowa Kopca. Kopiec udostępniono z powrotem zwiedzającym 10 listopada 2002 roku.

23 listopada 2017 roku Kopiec Kościuszki w Krakowie wraz z otoczeniem – kaplicą św. Bronisławy i fortem – został ustanowiony przez Prezydenta RP Pomnikiem Historii.

Wędrówki powiązane z tagiem KOPIEC KOŚCIUSZKI: