Region: Tatry Reglowe

Tatry Reglowe – mezoregion fizycznogeograficzny położony w Karpatach Zachodnich, w północnej części Tatr. Region rozpościera się wąskim pasem o powierzchni 88 km² w Polsce i na Słowacji, z czego 65 km² przypada na teren Polski, pomiędzy miastem Zakopane a wysokogórskim trzonem Tatr. Zajmuje 11% powierzchni całego masywu tatrzańskiego i jest położony na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego oraz jego słowackiego odpowiednika. Tatry Reglowe to góry o rzeźbie średniogórskiej zbudowane ze skał osadowych uformowanych w postaci płaszczowin reglowych oraz, na północnym obrzeżu regionu, także fliszu podhalańskiego. Mozaika skał bardziej odpornych na procesy erozyjne i denudację (wapienie i dolomity) i mniej odpornych (łupki i margle) umożliwiła rozczłonkowanie północnych stoków Tatr i powstanie kop reglowych z otaczającymi je obniżeniami i dolinkami. Ślady przekształceń glacjalnych noszą tu jedynie duże doliny tranzytowe biegnące do partii wysokogórskich (Dolina Chochołowska, Kościeliska, Suchej Wody). Mniejsze doliny (tzw. doliny reglowe – Lejowa, Strążyska, Filipka) nie były zlodowacone i są młodymi dolinami rzecznymi, często w formie jarów. Rzeźba krasowa i jaskinie występują jedynie śladowo.

Tatry Reglowe zostały wyróżnione jako mezoregion w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski z 2018 roku wykonanej przez międzyuczelniany zespół geografów pod kierownictwem Jerzego Solona. W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego tem region nie jest wyosobniony.