Tag - Schronisko PTTK Luboń Wielki

Schronisko PTTK na Luboniu Wielkim – schronisko położone na szczycie Lubonia Wielkiego, na wysokości 1022 m n.p.m., w Beskidzie Wyspowym. Nosi nazwę im. Stanisława Dunin-Borkowskiego. Powstało z inicjatywy Oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Rabce. Do budowy przystąpiono w czerwcu 1930 r. Projekt obiektu opracował Jerzy Czoponowski i prof. Stanisław Dunin-Borkowski. Budowę sfinansował oddział ze środków własnych, pomocy Ministerstwa Robót Publicznych oraz zbiórek i składek. Oddane zostało do użytku 9 sierpnia 1931 r. Schronisko ma kształt wieży, której okna wychodzą na 4 strony świata. Można z nich podziwiać panoramę Beskidu Wyspowego, Beskidu Makowskiego, Beskidu Żywiecko-Orawskiego oraz Gorców.

Schronisko oddaje do dyspozycji 25 miejsc noclegowych: 10 w głównym budynku oraz 15 w letniej bacówce. W głównym budynku, na parterze znajdują się: bufet turystyczny, prysznic oraz „budka” telefoniczna, a na piętrze – sala wieloosobowa z unikalnym układem okien wychodzących na cztery strony świata. Natomiast w bacówce, na parterze znajdują się: „jedynka”, dwie „dwójki” oraz świetlica, a na poddaszu – „dziesiątka”.