Tag - Beskid Żywiecko-Kysucki

Beskid Żywiecko-Kysucki – pasmo górskie położone na pograniczu polsko-słowackim (żywiecko-kisuckim), zachodnia część Beskidu Żywieckiego obejmująca masywy Wielkiej Raczy, Wielkiej Rycerzowej, Oszusa i Krawców Wierchu. Wyodrębniony jako mezoregion należący do Beskidów Zachodnich regionalizacją fizycznogeograficzną Polski z 2018 roku przez zespół geografów pod przewodnictwem Jerzego Solona.
Region zajmuje powierzchnię 490,8 km², z czego 36,1% (tj. 177 km²) przypada na część północną w granicach Polski, gdzie układ dolin żłobionych przez potoki źródłowe Soły przybiera charakterystyczną strukturę drzewiastą. Zbudowany jest ze skał fliszowych płaszczowiny magurskiej. W odróżnieniu od sąsiedniego Beskidu Żywiecko-Orawskiego występują tu mniejsze wysokości bezwzględne i mniej jest pięter roślinności – górną granicę regla dolnego stanowią skarłowaciałe buki, typowy regiel górny zaznacza się śladowo, wyższych pięter brak. Odmienny jest też układ grzbietów – Beskid Żywiecko-Kisucki to długie i wyrównane wierzchowiny, z rozległymi ramionami bocznymi.
Najwyższymi szczytami są Wielka Racza (1236 m), Wielka Rycerzowa (1226 m), Mała Rycerzowa (1207 m), Jaworzyna (1173 m), Muńcuł (1165 m).