🇵🇱
🚶 Wirtualna wędrówka: Spacer po Rezerwacie Kajasówka, Polska
🏞️ Trasa: Rezerwat Kajasówka, parking (249 m n.p.m.; 50.028422, 19.646755) – Punkt widokowy (280 m n.p.m.; 50.033434, 19.667914) – Rezerwat Kajasówka, wejście wschodnie (263 m n.p.m.; 50.033831, 19.674320) – Skrzyżowanie szlaków (302 m n.p.m.; 50.032697, 19.668649) – Jaskinia Przegińska (277 m n.p.m.; 50.031804, 19.669497) – Kajasówka (306 m n.p.m.; 50.031946, 19.667233) – Bystrzyk (312 m n.p.m.; 50.029371, 19.663140) – Rezerwat Kajasówka, wejście południowe (265 m n.p.m.; 50.026308, 19.650432) – Rezerwat Kajasówka, parking (249 m n.p.m.; 50.028422, 19.646755)
🆔 Oznaczenie: czerwony szlak spacerowy, niebieski szlak spacerowy, ścieżka oznaczona na mapie
📏 Długość: około 5,2 km
⏲️ Czas przejścia: około 1:40 h
↗️ Suma podejść: 125 m
↘️ Suma zejść: 125 m
00:00:22 Rezerwat Kajasówka, parking
00:22:27 Punkt widokowy
00:32:09 Rezerwat Kajasówka, wejście wschodnie
00:34:55 Tablica informacyjna
00:43:05 Skrzyżowanie szlaków pieszych czerwonego i niebieskiego
00:43:14 Tablica informacyjna
00:44:08 Tablica informacyjna
00:50:17 Jaskinia Przegińska
01:00:10 Zejście ze szlaku
01:03:24 Kajasówka szczyt
01:06:41 Powrót na czerwony szlak spacerowy
01:09:23 Tablica informacyjna
01:17:40 Bystrzyk
01:17:51 Tablica informacyjna
01:27:46 Tablica informacyjna
01:31:00 Tablica informacyjna
01:39:30 Tablica informacyjna
01:48:13 Rezerwat Kajasówka, parking
Kajasówka – wzgórze położone w południowej części Garbu Tenczyńskiego, na terenie którego w 1962 r. utworzony został Rezerwat Przyrody Nieożywionej Kajasówka.
Zrąb tektoniczny Kajasówka jest przykładem trzeciorzędowej tektoniki uskokowej, która w wyniku procesów geologicznych doprowadziła do bezpośredniego kontaktowania się ze sobą miękkich iłów i wapieni jurajskich. Duże różnice odporności tych skał były przyczyną tego, że podczas późniejszych procesów wyrównywania i stopniowego obniżania powierzchni ziemi trzon zrębów tektonicznych został uwypuklony, a w niewielkim tylko stopniu zniszczony. Zrąb tektoniczny Kajasówka ma kształt wielkiego klina, który rozpoczyna się charakterystyczną ostrogą skalną w pobliżu Czułówka, poszerza się w kierunku zachodnim (ok. 2,5 km), wznosi się do wysokości ok. 50 m i kulminuje wzniesieniem Bystrzyk (312 m n.p.m.) w pobliżu Przegini Duchownej.
Wzgórze Kajasówka zbudowane jest z wapieni skalistych (biały wapień górnojurajski) oraz z wapieni uławicowanych. Wapienie skaliste utworzyły się ok. 150 mln lat temu, na dnie ciepłego, niezbyt głębokiego morza, jako nagromadzenie szczątków gąbek i mikroorganizmów. Wapien uławicowany tworzył się jako muł wapienny pokrywający dno jurajskiego morza pomiędzy organicznymi wzgórkami.
W południowej i środkowej części rezerwatu występują murawy kserotermiczne, ciepłolubne zbiorowiska trawiaste o charakterze stepowym. Mają one charakter wtórny, powstały na skutek działalności gospodarczej człowieka. Są one bardzo kwieciste i bogate w gatunki roślin naczyniowych. Stopniowo jednak zanikają w związku z malejącym wypasem bydła. Obecnie obserwuje się dynamiczny rozrost krzewów wielogatunkowych, z dominującą przewagą tarniny, kruszyny i głogu.
W Rezerwacie Kajasówka występują także murawy naskalne, światłolubne i wapieniolubne rośliny przystosowane do życia na suchym podłożu o zasadowym odczynie. Rośliny te porastają półki skalne i strome ściany skał wapiennych. Tworzą najczęściej niewielkich rozmiarów trawy kępowe rosnące w bardzo niskim zwarciu.
Efektem działania procesów krasowych na terenie Kajasówki są systemy podziemnych kanałów. Częścią tego systemu są dostępne korytarze Jaskini Przegińskiej. Jaskinia posiada dwa otwory połączone korytarzem długości około 12 m. Do jaskini jest dojście wąską ścieżką wzdłuż zbocza.
Las siedliskowy występujący poza obszarem rezerwatu powstał na utworach polodowcowych moreny dennej i czołowej oraz na przyległych polach sandrowych. Na glebach boru mieszanego typu darniowo-bielicowego rośnie charakterystyczna roślinność runa leśnego, grubego na kilka centymetrów o kwaśnym odczynie. Duży obszar tego terenu pokryty jest okazałą orlicą pospolitą (paprocią) a w okresie wczesnej wiosny kwitną tu konwalie majowe. Warstwę podszczytową lasu tworzą krzewy leszczyny, jarzębiny i trzmieliny. Dominującym gatunkiem wśród drzew jest sosna, gatunkami domieszkowymi są dąb, buk, jodła, modrzew, brzoza, grab, lipa i klon.
We wschodniej części Kajasówki, na stromym południowym zboczu występują wielogatunkowe i wielowarstwowe lasy liściaste zwane Grądem. Spotykamy tu małe obszary drzewostanu z przewagą grabów i dębów rosnące na żyznej, brunatnej glebie.
Garb Tenczyński – mezoregion fizycznogeograficzny położony na zachód od Krakowa będący południową częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Najwyższym wzniesieniem jest Góra Zamkowa, pagór o wysokości 407 m n.p.m. znajdujący się w Rudnie koło Tenczynka. Garb Tenczyński to zrąb tektoniczny o dość skomplikowanej budowie geologicznej, upadający uskokami do Kotliny Oświęcimskiej i Bramy Krakowskiej. Oddzielony jest od zasadniczej części wyżyny zapadliskiem tektonicznym Rowu Krzeszowickiego. W krajobrazie regionu znajdują się typowe elementy krajobrazu jurajskiego: zręby skalne, krasowe dolinki, niewielkie jaskinie, wąwozy, parowy, uskoki tektoniczne. Dużą część obszaru zajmują lasy: buczyny karpackie, bory mieszane sosnowo-dębowe, łęgi olszowe oraz lasy grądowe.
Film zarejestrowany w dniu 14 maja 2023 roku.
