Wiosenna wędrówka po niewielkiej, ale uroczej Dolinie Brzoskwinki. Wędrujemy Ścieżką Dydaktyczno-Widokową "Chrośnianeczka" w górę Potoku Brzoswkinka. Przy zabudowaniach w dolnej części doliny wchodzimy w las i odwiedzamy kolejno Lisie Skały, Skałę Obchodnia, Skałę Położna, Skałę Mysiura, Żmijową Skałę, Żmijową Płetwę i Brzusznią Skałę. Schodzimy z powrotem do malowniczego Potoku Brzoskwinka aby na rozwidleniu szlaków skręcić w lewo i zdobyć Brzusznią Skałę. Wracamy na ścieżkę spacerową i kierując się na zachód zdobywamy widokowe wzniesienie Spalisko. W kilku miejscach pojawiają się odległe widoki na Beskid Żywiecko-Orawski, Beskid Makowski, Beskid Wyspowy i Gorce a także na Kraków i Bielany. Wracamy do Chrosnej kończąc wędrówkę przy przystanku autobusowym.


Wirtualna wędrówka: Spacer po Dolinie Brzoskwinki, Polska
Trasa: Dolina Brzoskwinki, parking (254 m n.p.m.; 50.081884, 19.731981) – Rozwidlenie szlaków (269 m n.p.m.; 50.087154, 19.727333) – Skała Wielki Brzeg (295 m n.p.m.; 50.086585, 19.726802) – Spalisko (346 m n.p.m.; 50.084484, 19.722734) – Chrosna, przystanek autobusowy (295 m n.p.m.; 50.084484, 19.722734)
Oznaczenie: szlak spacerowy czerwony
Długość: około 2,2 km
Czas przejścia: około 1:00 h
Suma podejść: 118 m
Suma zejść: 78 m

00:00:18 Dolina Brzoskwinki, parking
00:02:25 Potok Brzoskwinka
00:06:08 Lisie Skały
00:07:15 Skała Obchodnia
00:07:37 Skała Położna
00:13:38 Skała Mysiura
00:15:04 Żmijowa Skała
00:15:59 Żmijowa Płetwa
00:17:01 Brzuszna Skała
00:19:50 Potok Brzoskwinka
00:23:50 Rozwidlenie szlaku niebieskiego i czerwonego szlaku spacerowego
00:28:41 Skała Wielka Brzeg
00:40:25 Spalisko
00:57:11 Chrosna, przystanek autobusowy

Dolina Brzoskwinki – dolina o długości około 4 km położona na obszarze Garbu Tenczyńskiego, który stanowi południową część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Jej górny odcinek – szeroki od 100 do 250 m i obrzeżony stosunkowo łagodnymi zboczami zajmują zabudowania wsi Brzoskwinia. Pomiędzy nimi, prawie w połowie wspomnianej części doliny biją źródła Brzoskwinki. W dolnym odcinku, dolina zwęża się przybierając na długości około 600 m kształt wąskiego, w granicach 50 m, wąwozu, o stromych i zalesionych zboczach, któremu swoiste piękno nadają liczne skałki zbudowane z jurajskich wapieni.

U ujścia dolinki Garb Tenczyński przechodzi w Zapadlisko Cholerzyńskie. Oba te regiony fizycznogeograficzne rozgranicza wyraźny próg morfologiczny przebiegający z zachodu na wschód wzdłuż dyslokacji tektonicznej,
czyli uskoku, który powstał w czasie piętrzenia się Karpat około 15 mln lat temu. Na terenie zapadliska skały
jurajskie zostały obniżone o około 100- 200 m i przykryte przez iły mioceńskie, a następnie przez osady piaszczyste doliny pra-Wisły.

Swoiste piękno wąskiemu odcinkowi doliny nadają skaliste wapieni górnej jury, najbardziej charakterystyczny utwór geologiczny Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Powstały one w okresie górnej jury, około 140
milionów lat temu na dnie płytkiego morza. Charakteryzują się brakiem uławicenia, nielicznymi skamieniałościami oraz ciekawie wykształconymi ścianami z wgłębieniami, żebrami, niszami oraz szczelinami, będącymi
efektem procesów denudacyjnych i krasowych. Szczególną cechą występujących w dolince form skalnych są wspomniane szczeliny. Na skutek grawitacji powodującej osuwanie się w dół stoków, odchylanie i osiadanie rozerwanych mas skalnych szczeliny te ulegały poszerzeniu w obserwowane dziś przesmyki i korytarze, a także wykształciły się tkwiące na zboczach z pozoru izolowane skałki.

Około 50-60 lat temu skałki w Dolinie Brzoskwinki można było podziwiać w pełnej okazałości. Zbocza doliny
zajmowały bowiem w większości murawy i pastwiska. Z czasem zaniechanie wypasu doprowadziło do sukcesji
roślinności – zbocza porosły lasem o typie grądu. Występują tu głównie grab, dąb, jesion i brzoza, a w runie wśród wielu gatunków przylaszczka, zawilec i kopytnik. Nieocienione ścianki skalne są porośnięte bujnymi murawami kserotermicznymi, a w dnie doliny występują łąki i pastwiska oraz kępy drzew ze znacznym udziałem olchy czarnej i jesiona.

Skała Obchodnia – jest przykładem oddzielenia się od skalnego masywu bloku skalnego, a następnie jego osuwania się w dół zbocza pod wpływem czynników grawitacyjnych. Powstałym w ten sposób przesmykiem można ją obejść, ale tylko od północnej strony.

Skała Mysiura- najbardziej okazała skała z dwiema odsuniętymi od niej częściami nazwanymi Skałami Artystów, nazwanymi tak dla upamiętnienia Heleny (1911-1992) i Stefana (1912-1984) Gałkowskich, mieszkających w Brzoskwini krakowskich artystów malarzy i światowej sławy twórców tkanin artystycznych, głównie gobelinów.

Skała Brzuszna – jest pocięta rozszerzonymi szczelinami, z których jedna tworzy wąski korytarz. Sforsowanie jego fragmentów wymaga przeczołgania się.

Skała Wielki Brzeg – wysoka skalna ściana przechodzącą w rząd skałek łukowato obramowujących stromy stok. Występują na nim duże bloki wapienne osiągające nawet 1- 3 m wielkości, pochodzące z rozpadu obrzeżających
ścian skalnych. Spod wystawionego na grani Wielkiego Brzegu krzyża roztaczał się dawniej rozległy widok na północną część Garbu Tenczyńskiego oraz na Dolinę Brzoskwinki, obecnie zarośnięty przez drzewa.

Jaskinia Ducha Gór – jest to grota o kilkumetrowych rozmiarach rozwinięta w ostatnim, najwyżej położonym zespole skalnym.

Przez dolinę wytyczono oznaczoną na czerwono ścieżkę dydaktyczną „Chrośnianeczka” o długości 4,4 km.

Film zarejestrowany w dniu 16 maja 2024 roku.

Region